ခ်စ္သူကုိ ကြန္ပ်ဴတာထဲ ထည့္သိမ္း
အခ်စ္ေတြ အင္တာနက္မွာ
မီးသၿဂၤိဳဟ္ပစ္လုိက္မယ္။
မုိက္မဲမႈတစ္ခုတဲ့လား
မႈေတြမ်ားတဲ့
ငါ့ကဗ်ာလည္းမႀကိဳက္ေတာ့ဘူး
ေတြေ၀သြားတဲ့ ေကာင္မေလးလည္း
ငါ့ အေ၀းဆုံးမွာ တစ္ေယာက္တည္း
အားနာပါတယ္ အေျပာအဆုိ
မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္ အသုံးအႏႈန္းလို႕ ထင္ေယာင္
၂၁ရာစုဟာ လတ္ဆတ္ဆူပြက္
ေသြးႂကြလြန္းတယ္
လူငယ္ေတြၾကားမွာ ေရပန္းစားသလုိ
ကုိရီယားစတုိင္နဲ႕ ကုန္းပုိးေခ်ာ့ရမလား
ဖုန္းေၾကာ္ျငာသလုိ မက္ေဆ့ခ်္
ခဏခဏ ပုိ႕ျပရမလား
ကမၻာတစ္ဖက္မွာ မင္းငုိသံ ငါမၾကားပါ
ေဆာရီးပါ . . .
ငါ႐ုိင္းမ်ားသြားလား
မိန္းမေတြရဲ႕ လက္နက္ မ်က္ရည္နဲ႕ မပစ္ခဲ့တဲ့ မင္း
ငါ့ဒီတစ္သက္ေက်းဇူးတင္တယ္
အေလး(၁၀)ႀကိမ္ျပဳလုိက္ပါရဲ႕
စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့ငါ
အိပ္မက္ေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ေယာင္သလုိ
ငါ့အနား လာနားတဲ့ လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ျဖစ္ဖုိ႕
ဆုေတာင္းဖူးတယ္။
ငါ့ဖက္မွာ အေမွာင္
မင္းဖက္မွာ လင္းပါေစ
ေကာင္းကင္က လမင္းကုိ
အေျဖရွာဖူးပါတယ္ မိန္းခေလးရယ္။
ဘ၀မ်ဳိးစုံ မျဖတ္သန္းဘူးေပမယ့္
ေတာေတာင္ေရေျမ သဘာ၀ဟာ
သူစိမ္းျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ေလာကဓံကုိ ေရမပါမွန္းသိရဲ႕နဲ႕
ေရဘူးေပါက္နဲ႕ ေရခတ္ခဲ့ဘူးတယ္
ျခင္းက်ားနဲ႕ငါးဖမ္းသလုိ
မင္းအခ်စ္ေတြ ငါဖမ္းခဲ့ဘူးတယ္
လကြယ္ညဟာ ငါတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ကုိ
ျခားသြားတဲ့ စည္းလုိ
ဆက္ထုံးမ်ားတဲ့ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း
ငါတုိ႕ရင္အုံထုတ္ခ်င္းေပါက္ ခ်ည္ေႏွာင္သြားတယ္
ဒီပြဲမွာ ငါ႐ႈံးပါတယ္
မင္းႏုိင္ပါတယ္
ေခါင္းပန္းလွန္သလုိ
က်ား/ဗုိလ္ဆြဲသလုိ ႏႊဲခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ဘဲ။
ငါအ႐ႈံး မင္းအႏုိင္
မင္းအရႈံး ငါအႏုိင္
လြန္ဆြဲသလုိ ႏွစ္ဦးစလုံး
ရင္ဆုိင္လဲခဲ့ၾကတယ္ မဟုတ္လား
တ႐ုတ္ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးလုိ
“ေ၀ၚမီေတာ္ဖု”နဲ႕ဣေျႏၵေဆာင္ရမလား
“ေ၀ၚအုိက္နီ”ဆုိၿပီး အခ်စ္ကုိ
ျပန္သီရမလား
မေရရာတာေတြ ေခါင္းစားေနခဲ့ၿပီ
ေနခဲ့ေတာ့ လရိပ္ျဖဴ
ေနခဲ့ေတာ့
သံသရာတစ္ဖက္ကမ္းမွာ လမ္းမျမင္ေပမယ့္
ေလွ်ာက္ရမယ္မွန္း ငါသိခဲ့ၿပီ
က်န္ရစ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓားတစ္ရာ
မႊမ္းတဲ့ရင္ခြင္ကုိ
ေခြးတစ္ေကာင္အျဖစ္နဲ႕ ငါဦးခုိက္လုိက္ပါရဲ႕
မင္းအေခ်ာ့အျမဴမွာ
ၾကယ္အစင္းစင္း ေႂကြသားစမ္းေစ
ေမွာင္မဲမဲထဲ ငါဆက္ေလွ်ာက္ရဲပါတယ္။
အနားလာပါ ငါေမွ်ာ္ေနမယ္
ေအာက္တုိဘာမွာ ငါ့ရင္ခုန္သံ
ေသြးစြန္းသြားခဲ့
မင္းမသိေပမယ့္ ငါသိတယ္ လရိပ္ျဖဴ
နကၡတ္ဆရာမသိတဲ့ ေနၾကတ္၊လၾကတ္ အခါသမယဟာ
အဲဒီကာလေပါ့
ဒါလီေရ. . . ငါ့နာရီေတြ ေပ်ာ့ေခြမသြားဘူး
ႂကြပ္ဆတ္က်ဳိးပ်က္သြားတာကြ လုိ႕
ငါေအာ္ခဲ့တယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ မီးက်ဳိးေမာင္းပ်က္
ေရကုန္သြားတဲ့ သႀကၤန္ေသနတ္
မီးေလာင္သြားတဲ့ အခ်စ္တစ္စုံ
ျပာျဖစ္သြားမွ ဂေဟဆက္မရေတာ့သလုိ
၁…၂…၃…၄
မင္းနဲ႕ငါ ၃နဲ႕၄ လုိေျပးထြက္ခဲ့ၿပီ
လရိပ္ျဖဴေရ. . .
ျပဒါးလုိ အတက္အက်မျမန္ခဲ့သလုိ
သံလုိမမာေက်ာခဲ့ပါဘူး
ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းမွာ
မင္းနဲ႕ငါ့ နာမည္ ကမၺည္းတင္ၿပီ
ေအးစက္ေပမယ့္ ေပးဆပ္ခဲ့ၾကပါတယ္
ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ် ပမာဏက
ဘယ္ဂါလံခြက္နဲ႕မွ ခ်ိန္လုိ႕မရ
အခ်စ္ေတြ အလြမ္းေတြနဲ႕အတူ
ေတာင္ကုန္းျမင့္ျမင့္
ေမွ်ာ္စင္ေလးထိပ္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားမယ္
ငွက္ကေလးေတြ လာနားတဲ့အခါ
ဆည္လည္းသံတလြင္လြင္နဲ႕
မင္းနဲ႕ငါ့အလြမ္းကုိ
သူတုိ႕ အသိအမွတ္ျပဳလိမ့္မယ္
စာၾကည့္တုိက္တစ္ခုမွာ မင္းနဲ႕ ငါ့အနမ္းက
တိတ္ဆိတ္ခဲ့ၿပီ။
သိမ္းထားပါ
ျမဳပ္ႏွံပါ
ရဲရင့္ပါ
စြန္႕စားပါ
ျမတ္ႏုိးတန္ဖုိးထားပါ
တခါတခါ ပိတ္ေနတဲ့ တံခါးကုိ
ေျခေဆာင့္ကန္ဖြင့္ရသလုိ
ကံၾကမၼာကုိ လက္၀ါးေစာင္းျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္
ေကၽြးပါ။
သူနာ ကုိယ္နာ
ရင္မနာဖုိ႕ ဂ႐ုစုိက္ပါ လရိပ္ျဖဴ
ငါ့ အမွားမွာ သင္ခန္းစာ
ယူပါ
အိပ္ေရး၀ ၀ အိပ္ပါ
အိပ္ယာက ႏူိးလွ်င္
ကမၻာတစ္ဖက္က ငါ့ကုိ
မင္းငုိသံေတြနဲ႕ ႏႈိးလုိက္ပါ
ဟန္မေဆာင္တတ္တဲ့ မင္းကုိ
ငါ စိတ္နဲ႕ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ခ်င္တယ္ လရိပ္ျဖဴ
ငါခ်စ္တဲ့ မင္းတစ္ေယာက္ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ စိတ္တုိင္းက်သူ ျဖစ္ပါေစ ။
No comments:
Post a Comment