တစ္ခါတုန္းက သူေဌးၾကီးတစ္ေယာက္သည္ တပည္႔ျဖစ္သူအား လူမုိက္ၾကီး
(၁၀)ေယာက္အားရွာေဖြ၍ စာရင္း ေကာက္ခဲ႔ရန္ တာဝန္ေကးလုိက္သည္။
တပည္႔ျဖစ္သူကလည္း သူေဌးၾကီး၏ တာဝန္ေပးခ်က္အရ စာရင္း ေကာက္ရန္
ခရီးထြက္ခဲ႔သည္။
သူေဌးၾကီးတပည္႔သည္ ခရီးထြက္ခြာလာရာ ျမစ္တစ္ခု သုိ႔ေရာက္လာ၏။
လူတစ္ ေယာက္သည္ ျမစ္ထဲမွေရမ်ားကုိ ခပ္ထုတ္ေနသည္ကုိေတြ႔ရ၏။
ဘာေၾကာင္႔ခပ္ထုတ္ေနသည္ကုိ သိခ်င္လာ၍ အေၾကာင္းစုံကုိေမးျမန္းၾကည္႔သည္
။
“ရြာထဲက ကၽြန္ေတာ္ၾကဳိက္ေနတဲ႔ ကြမ္းေတာင္ကုိင္ အလွအပေလးက ျမစ္ထဲကေရေတြ
ကုန္ေအာင္ခပ္ထုတ္ႏုိင္ ရင္ ကၽြန္ေတာ္ကုိ လက္ထပ္မယ္တဲ႔။ အဲဒါ သူအခ်စ္ကုိ
ရေအာင္ၾကဳိးပမ္းေနရတာဗ်” ။
အင္းေတာ္ေတာ္ မုိက္မဲတဲ႔လူေပပဲ။ ထုိသူနံမည္ ကုိေမးျမန္း၍ လူမုိက္နံပါတ္(၁)
အျဖစ္စာရင္းမွတ္လုိက္ေလ၏။
ထုိျမစ္ေၾကာင္းအတုိင္း ဆက္လက္ထြက္ခြာလာရာ လူတစ္ေယာက္သည္
ျမစ္ထဲသုိ႕ေခါက္ေခါက္အခါခါ ေလွာ္ ေနသည္ကုိ ေတြ႔ရျပန္သည္။
သူေဌးၾကီးရဲ႕ တပည္႔က အေၾကာင္းအရင္း ကုိေမးျမန္းေလ၏။
“ က်ဴပ္သူငယ္ခ်င္းေပါ႔ မေန႔က က်ဴပ္ႏြားကုိ ဌားျပီး တစ္ေနကုန္ခုိင္းလုိက္တာ
ႏြားကုိဖတ္ဖတ္ကုိေမာလုိ႔၊ က်ဴပ္က လဲဘယ္ရမလဲ သူေလွကုိဌားျပီး
တစ္ေနလုံးအားရပါးရ ေလွာ္ျပီး လက္စားေခ်ေနတာေလ”
သူေဌးၾကီးတပည္လဲ အံၾသစြာ ျဖင္႔ထုိသူ၏ နံမည္ကုိေမးျပီး
လူမုိက္နံပါတ္(၂)အျဖစ္စာရင္းမွတ္လုိက္ေလသည္။
ထုိေနာက္ဆက္လက္ထြက္ခြာလာခဲ႔ရာ လူတစ္ေယာက္သည္
လူတစ္ေယာက္ သစ္ပင္ေပၚ၌ ရွိေန၏။ သစ္ခုတ္ သမားက ထုိသစ္ပင္
ကုိခုတ္လဲေန၏။
“ ေဟ႔လူ သစ္ပင္ေပၚက ဆင္းေလဗ်ာ သစ္ပင္ခုတ္လဲေနတယ္”
“ ကၽြန္ေတာ္ သစ္ပင္ေပၚတတ္တာ မဆင္းတတ္လုိ႔ ေတြ႔တဲ႔သစ္ခုတ္သမားေျပာျပီး
သစ္ပင္လဲခုိင္းေနတာပါ။ သစ္ပင္လဲမွ ကၽြန္ေတာ္ လြယ္လြယ္ကူကူ
ေအာက္ေရာက္ႏုိင္မွာပါ ” ။
သူေဌးၾကီးတပည္႔လည္း အံၾသသြားျပီး မထူးပါဘူး ဒီလူလဲနံမည္ေမးျပီး
စာရင္းသြင္းလုိက္ရုံေပါ႔။ သူေဌးၾကီး တပည္႔လည္း နံမည္ေမးျပီး လူမုိက္ နံပါတ္
(၃) အျဖစ္စာရင္းမွတ္လုိက္ေလသည္။
ဒီလုိနဲ႔ ဆက္လက္ထြက္ခြာ လာခဲ႔ရာ ေတာစပ္တစ္ေနရာ အေရာက္တြင
္ လူတစ္ေယာက္သည္ ဓားမကုိကုိင္လွ်က္ တြင္းဝတစ္ခုတြင္ထုိင္ ေနေလသည္။
“ ေဟ႔လူ ခင္ဗ်ား တြင္းဝထုိင္ျပီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ “
“ ကၽြန္ေတာ္ ေျမၾကြက္တစ္ေကာင္လုိက္ဖမ္းေနတာပါ။ အခုတြင္းထဲ
ဝင္သြားလုိ႔ပါ။ၾကြက္ထြက္လာေအာင္ေစာင္႔ ေနတာပါ။ထြက္လာလုိ႔ကေတာ႔ ေဟာဒီဓားနဲ႔
ခုတ္သတ္ဖုိ႔ပါပဲ “။
“ မထြက္လာရင္ေကာဗ်ာ “
“ထြက္လာမွာပါဗ်ာ၊ ၾကြက္ကတြင္းထဲမွာ ၾကာၾကာဘယ္ေနႏုိင္ပါမလဲ၊ သူေနရ
ထုိင္ရၾကပ္လုိ႔ ထြက္လာရင္ေတာ႔ အသိပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ ကေျမၾကြက္သား
အရမ္းၾကဳိက္တယ္ေလ”။
သူေဌးၾကီးတပည္႔လည္း ထုိသူအားနံမည္ေမးျပီး လူမုိက္နံပါတ္ (၄)
အျဖစ္မွတ္လုိက္ေလသည္။ လူမုိက္စာရင္း ေကာက္ရန္ဆက္လက္ထြက္ခြာ လာရာ
သူေဌးၾကီးတပည္႔သည္ ရြာတစ္ရြာသုိ႔ေရာက္ေလသည္။
ရြာအဝင္လမ္း တြင္ လူတစ္ေယာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ေျမာက္လ်က္ ဖင္ထုိင္လ်က္လဲေနသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။
“ေဟ႔လူ ထေလဗ်ာ၊ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ၊ ေျခေထာက္နာသြားလုိ႔ မထႏုိင္ဘူးလား၊
ကၽြန္ေတာ္ထူေပးမယ္ ဟုေျပာေျပာ ဆုိဆုိႏွင္႔ ထုိလူလက္ႏွစ္ဖက္ကုိ
ကုိင္လုိက္ရာ” “အား မကုိင္နဲ႔ မကုိင္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ကုိထူရင္ ခ်ဳိင္းကမျပီး ထူေပး”
ဟုေျပေလ၏။ သူေဌးၾကီးတပည္႔လည္း ထုိလူ ေျပာသည္႔အတုိင္း
ခ်ဳိင္းကမျပီးထူေပးလုိက္ေလ၏။ သုိ႔ေသာ္ လက္ႏွစ္ဖက္ကေျမာက္ျမဲအတုိင္း
ေျမာက္ေန၏။ “ ခင္ဗ်ား လက္ႏွစ္ဖက္က ခ်လုိ႔မရဘူးလား အေၾကာကပ္ေနတာလား “။
“မဟုတ္ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ ေသတၱာ ဝယ္မလုိ႔ျမဳိ႔ေပၚတတ္လာတာ၊ အဲဒါအိမ္က ေသတၱာ
အေဟာင္း အတုိင္းကုိ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ တုိင္းလာခဲ႔တာ၊ မေတာ္တဆ ေခ်ာ္လဲျပီး
မိတ္ေဆြေရာက္လာျပီး ထူေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါ တယ္” ။
သူေဌးၾကီးတပည္႔လဲ ထုိသူနံမည္ေမး၍ လူမုိက္နံပါတ္ (၅)
အျဖစ္သတ္မွတ္လုိက္ေလသည္။ ျပီးေတာ႔ သူေဌး ၾကီးတပည္႔လည္းရြာထဲသုိ႔ဝင္လာေလ၏။
လမ္းခရီးတြင္ လူႏွစ္ေယာက္ျငင္းခုန္ေနသည္ ကုိေတြ႔ရ၍ အေၾကာင္း စုံကုိေမးၾကည္႔၏။
“ကၽြန္ေတာ္ ကေျပာတယ္၊ ေငြထုပ္ေကာက္ရရင္ ခရီးကအတူတူ ထြက္လာတာမုိ႔
တစ္ေယာက္တစ္ဝက္ ပုိင္သင္႔ တယ္လုိ႔”
“ မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး ေငြထုပ္ကုိ အရင္ေတြ႔တဲ႔လူက
ပုိျပီးရသင္႔တာေပါ႔၊ မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ “
“ ေနပါဦး ခင္ဗ်ား တုိ႔က အဲဒီေငြထုပ္ ကုိေကာက္ရထားလုိ႔လား”
“မေကာက္ရပါဘူးဗ်ာ၊ ေကာက္ရခဲ႔ရင္ ဆုိျပီး ျငင္းခုန္ေနၾကတာပါ”
ခ်က္ခ်င္းပင္ ထုိသူႏွစ္ေယာက္၏ နံမည္မ်ားေမးျပီး စာရင္းသြင္းလုိက္၏။
လူမုိက္နံပါတ္(၆) ႏွင္႔လူမုိက္နံပါတ္(၇) ဟုစာရင္းမွတ္လုိက္၏။
ထုိေနာက္ သူေဌးၾကီးတပည္႔လည္း အေၾကာင္းအရာအျဖစ္အပ်က္မ်ား ႏွင္႔တကြလူမုိက္ (၇)ဦး၏
နာမည္စာရင္းမ်ား ကုိေပးအပ္လုိက္ေလ၏။ သူေဌးၾကီးလည္း သူတပည္႔တင္ျပေသာ
စာရင္းအားၾကည္႔ ၍ “ ငါေကာက္ခိုင္းတာက ဆယ္ဦးကြ၊ မင္းေကာက္ခဲ႔တာ
ခုႏွစ္ဦးပဲရွိေသးတယ္၊ သုံးဦးလုိေသးတာပဲ “။
“ ဆယ္ဦးျပည္႔ပါတယ္ သူေဌးမင္း၊ က်န္တဲ႔ သုံးဦးက ၊ ဘာမွ အရည္မရအဖတ္မရ
လူမုိက္စာရင္းေကာက္ခုိင္းတဲ႔ သူေဌးမင္းနဲ႔ လူမုိက္စာရင္း လုိက္ေကာက္တဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ရယ္၊ ဘာမွ အရည္မရ အဖတ္မရ ဘာဗဟုသုတမွ မရွိတဲ႔ ဒီပုိစ္႔ကုိ
ဖတ္တဲ႔လူရယ္ေပါင္းလုိက္ရင္ ဆယ္ဦးျပည္႔တာေပါ႔ သူေဌးမင္းရယ္ “။
No comments:
Post a Comment