Thursday, January 12

အိမ္ေထာင္ျပဳမည့္သူတုိ႔ စဥ္းစားသင့္သည့္ အခ်က္မ်ား (၁၀ )

အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မည့္ စံုတြဲတုိ႔သည္ မိမိအိမ္ေထာင္မျပဳစဥ္ အရင္စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္အလက္တုိ႔ မ်ားစြာ
ရွိသည့္အနက္ မိမိထင္ျမင္ယူဆသည့္ အဓိကက်ေသာ အခ်က္အလက္တုိ႔ကုိ တင္ျပခ်င္ပါသည္။

အိမ္ေထာင္ျပဳမည့္သူတုိ႔တြင္ အနည္းဆံုးတူညီရမည့္ အခ်က္တုိ႔မွာ
၁။ ဘာသာတူညီရမည္။
၂။ ဘာသာေရးလုိက္စားမႈ တူညီရမည္။
၃။ စိတ္ေနစိတ္ထား တူညီရမည္။
၄။ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး နားလည္မႈရွိရမည္။


ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္သည္ အထက္ပါ အခ်က္အလက္တုိ႔ မတူပါက ပစၥဳပၸန္ဘ၀တြင္သာ ဒုကၡေရာက္သည္မဟုတ္၊
သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုးပါ ဒုကၡေရာက္ႏုိင္ပါသည္။


ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္တြင္တစ္ဦးက ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာစေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ားကုိ လုပ္ခ်င္ေသာ္လည္း
က်န္တစ္ဦးက မလုပ္ခ်င္၍ တားျမစ္ပိတ္ပင္ ေခ်ာက္တြန္းမည္ဆုိလွ်င္ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ လုပ္ခ်င္ေသာသူသည္
မ်က္ေမွာက္တမလြန္ႏွစ္ျဖာလံုးပါ ဒုကၡနဲ႔ရင္ဆုိင္ရမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။

အထက္ပါ အခ်က္အလက္တုိ႔ တူညီလွ်င္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌လည္း သာယာေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္၊ စီးပြားေရးတုိးတက္ေအာင္၊
အိမ္ေထာင္ေရးအဆင္ေျပေအာင္ ေနႏုိင္မည့္အျပင္ တမလြန္အတြက္လည္း ေကာင္းမႈကုသုိလ္ျပဳလုပ္ေသာအခါ ႏွစ္ဦး
သေဘာတူ ျပဳလုပ္ရ၍ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈရရွိၿပီး ခ်မ္းသာသုခမွန္သမွ်တုိ႔ကုိ မ်က္ေမွာက္တမလြန္ ႏွစ္ျဖာလံုး၌
ရရွိမည္ျဖစ္ပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳသည္ဆုိသည္မွာ မ်က္ေမွာက္ဘ၀ကုိသာၾကည့္၍ အိမ္ေထာင္မျပဳသင့္ပါ။
တမလြန္အတြက္ပါၾကည့္ၿပီး ေရြးခ်ယ္သင့္ပါသည္။ ထုိသုိ႔မဟုတ္ဘဲ စိတ္ထားမတူ၊ ဘာသာမတူ၊ ဘာသာေရး
လုိက္စားမႈ မတူညီေသာသူတုိ႔ အိမ္ေထာင္က်လွ်င္ ထုိအိမ္ေထာင္ေရးသည္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ ခ်မ္းသာစြာ
ေနခဲ့ရလွ်င္ေတာင္မွ တမလြန္ဘ၀အတြက္ စိတ္ေအးရမည္ မဟုတ္ေပ။

ယခုေခတ္ကာလ၌ အိမ္ေထာင္ျပဳေနၾကသူမ်ားကုိ ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ ေငြေၾကးဥစၥာႏွင့္ ရာထူးဂုဏ္သိကၡာ
တုိ႔ကုိ ၾကည့္၍လည္းေကာင္း တဏွာကုိ ဦးစားေပး၍လည္းေကာင္း အိမ္ေထာင္ျပဳေနၾက သည္က မ်ားေနသည္ကုိ
ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကသူတုိ႔သည္ အသိဉာဏ္ဗဟုသုတ နည္းပါးေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊
ဘာသာေရးစိတ္ဓာတ္ နည္းပါးေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း မုိက္မဲစြာျဖင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကျခင္း ျဖစ္သည္ဟု
ထင္ျမင္မိပါသည္။

ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေယာက္တြင္ အနည္းဆံုးတူညီရမည့္ အခ်က္တုိ႔မွာ စိတ္သေဘာထား၊ ဘာသာႏွင့္ ဘာသာေရး
လုိက္စားမႈ၊ နားလည္ေပးမႈတုိ႔ရွိမွသာလွ်င္ မ်က္ေမွာက္ တမလြန္ႏွစ္ျဖာလံုး၌ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ခ်မ္းသာစြာျဖင့္
ေနႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။

မိမိသည္ ယခုအခါ လူ႔ဘ၀ကုိ ရရွိေနေသာေၾကာင့္ ယခုဘ၀ထက္ တမလြန္ဘ၀ကုိ ဦးစားေပး၍ ဘယ္ကိစၥမဆုိ
ျပဳလုပ္ရပါလိမ့္မည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ယခု မိမိသည္ လူ႕ဘ၀ကုိ ရရွိေနၿပီးျဖစ္သည့္ အတြက္ ထမင္းမစားရ
လုိ႔ ငတ္ေသရင္ေတာင္ အကုသုိလ္မလုပ္မိပါက စုိးရိမ္ပူပန္ ေၾကာက္လန္႔စရာ မရွိပါ။ ေနာင္ဘ၀တြင္ အကုသုိလ္
မေကာင္းမႈ မရွိေသာေၾကာင့္ ေကာင္းေသာဘ၀မွာျဖစ္ရၿပီး ေကာင္းက်ိဳးမ်ားကုိ ခံစားရမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။

ထုိ႔ျပင္ မိမိသည္ အရင္ဘ၀က ေကာင္းမႈကုသုိလ္ရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ အသိဉာဏ္ရွိေသာ လူ႔ဘ၀မွာ ေရာက္လာၿပီး
ျဖစ္သည့္အတြက္ ဒီဘ၀သည္ ေနာက္ဘ၀ေလာက္ ပူပန္းစရာ မလုိပါ။

ေနာက္ဘ၀မွာ မိမိသည္ ဒီထက္ႏွိမ့္တဲ့ ငရဲ၊ တိရစၦာန္၊ ၿပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ဆုိသည့္ အပါယ္ေလးဘံုမ်ား
ေရာက္မည္လား၊ ဒီထက္ျမင့္သည့္ နတ္ဘံု၊ ျဗဟၼာ့ဘံုမ်ား ေရာက္မည္လားဆုိတာ မေသခ်ာေသးပါ။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ယခုရေနတဲ့ လူ႕ဘ၀အတြက္ထက္ ေနာက္ဘ၀ေကာင္းစားေအာင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ရန္
အဓိကဦးစားေပး လုပ္ေဆာင္သင့္ပါသည္။

အိမ္ေထာင္ေရး (၃)မ်ဳိးရွိတယ္။
ပထမအိမ္ေထာင္ေရး —– ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူနဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအိမ္ေထာင္ေရး —– ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူရဲ႕အက်င့္နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။
တတိယအိမ္ေထာင္ေရး—- ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူရဲ႕အက်င့္၊ သူ႔ရဲ႕ဘက္ဂေရာင္း(ေဆြမ်ဳိးသားျခင္း)နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။

ပထမအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက တည္ၿမဲတဲ့အဆင့္မွာရွိတယ္။
ဒုတိယအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက ပိုတည္ၿမဲတဲ့အဆင့္မွာရွိတယ္။
တတိယအမ်ဳိးအစားနဲ႔ လက္ထပ္တဲ့ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက ကြာရွင္းတဲ့လမ္းမျမင္ခဲ့ဘူး။

ဒီေလာကႀကီးမွာ ဆံျဖဴသြားက်ဳိးတဲ့အထိ ခ်စ္ႏိုင္ၾကတဲ့လူေတြဟာ အေျခခံအားျဖင့္ ဘဝမွာ(၃)ႀကိမ္
လက္ထပ္ၾကရတယ္။

ပထမတစ္ႀကိမ္က စားေသာက္ဆိုင္မွာ၊ ဆိုင္ႀကီးကနားမွာ မိသားစု၊ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြရဲ႕
ဆုမြန္ေကာင္းေတြၾကားမွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။

ဒုတိယအႀကိမ္က အိမ္မွာလက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး သဟဇတျဖစ္ေအာင္ တစ္ဘက္သားရဲ႕
အက်င့္နဲ႔ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။

တတိယအႀကိမ္က အမ်ဳိးေတြၾကားမွာ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။ တစ္ဘက္သားရဲ႕ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြနဲ႔
သင့္ျမတ္ေအာင္ လက္ထပ္တာျဖစ္တယ္။

ဒုတိယအႀကိမ္နဲ႔ တတိယအႀကိမ္လက္ထပ္တာက ပထမအႀကိမ္နဲ႔ လံုးဝကဲြျပားတယ္။ အဲဒီလက္ထပ္ပဲြေတြမွာ

ခမ္းနားတဲ့
မဂၤလာအေဆာင္အေယာင္ေတြ မပါသလို၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတြမပါခဲ့ဘူး။ အခမ္းအနား
မွာ ႏွစ္ဦးသားရဲ႕နားလည္မႈပဲရွိခဲ့တယ္။

တကယ္လက္ထပ္တယ္ဆိုတာက ေနာက္ဆံုးႏွစ္ႀကိမ္နဲ႔ပိုဆိုင္ပါတယ္။

အခုေခတ္ လူအမ်ားရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးက လက္ထပ္ၿပီး ႏွစ္တိုတိုအတြင္းမွာ ကြာရွင္းၾကတယ္။
ကြာရွင္းၾကတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ကိုယ္လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ ပထမအႀကိမ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ထိ
အေရာက္မတြန္းပို႔ႏိုင္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။


အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ေရေႏြးဆူဆူက ပိုးမႊားေတြကို သတ္ပစ္ႏိုင္သလို အခ်ိန္ျမင့္တဲ့အခ်စ္ဒီဂရီက ခ်စ္သူရဲ႕
အားနည္းခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုမႈကိုမ်က္ကြယ္ျပဳႏိုင္တယ္။

ခ်စ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မျမင္ခဲ့မိတဲ့ အားနည္းခ်က္၊ မျပည့္စံုမႈေတြက လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းဆိုတဲ့ မပူ၊ မေအးတဲ့
ေရထဲေရာက္သြားတဲ့အခါ အဲဒီအားနည္းခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုမႈေတြက ပိုးမႊားေတြလိုျပန္ရွင္သန္လာတတ္တယ္။

ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ဒုတိယအႀကိမ္လက္ထပ္ျခင္းကို ကိုယ္ေရြးခ်ယ္သင့္ပါတယ္။ သူ႔အက်င့္နဲ႔လက္ထပ္မယ္၊
သူရဲ႕အားနည္းခ်က္နဲ႔ မျပည့္စံုျခင္းေတြကို နားလည္ခြင့္လြတ္ေပးမယ္၊ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ အိမ္ေထာင္ေရးက
အျမစ္ပါးသြားတဲ့သစ္ပင္လို တေျဖးေျဖး က်ံဴ႕ဝင္ေျခာက္ကပ္သြားႏိုင္တယ္။ အရမ္းခ်စ္ၿပီး ယူထားၾကသူႏွစ္ဦး
က ႏွစ္တိုတိုေလးအတြင္းမွာ ကြာရွင္းၾကတာဟာလည္း ဒုတိယအႀကိမ္ လက္ထပ္ျခင္းဆီ
အေရာက္မသြားႏိုင္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။

ဒုတိယအႀကိမ္ လက္ထပ္ျခင္းထဲ ဝင္ေရာက္ႏိုင္သူႏွစ္ဦးက “ကြာရွင္းမယ္”ဆိုတဲ့စကားကို အေျပာနည္းသြား
တတ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ တစ္ဘက္သားရဲ႕ အက်င့္စရိုက္နဲ႔မျပည့္စံုမႈေတြကို နားလည္လက္ခံထားလို႔ျဖစ္တယ္။
တစ္ခါတေလ တစ္ဘက္သားရဲ႕ ဒီလိုမျပည့္စံုမႈက ကိုယ့္ကိုဂရုစိုက္မႈအသြင္ ေျပာင္းေစခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။

ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးက ခ်ဳိၿမိန္ေႏြးေထြးေနၿပီး အခ်င္းခ်င္း နားလည္ခြင့္လြတ္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါ
လိမ့္မယ္။ အိမ္ေထာင္ေရးေႏြးေထြးတာနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲၿပီလို႔ ယူဆလို႔မရႏိုင္ေသးဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရး
တည္ၿမဲဖို႔ တတိယအႀကိမ္လက္ထပ္ျခင္းကို အေရာက္တက္လွမ္းႏိုင္ရဦးမယ္။ အဲတာက တစ္ဘက္သားရဲ႕
ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းနဲ႔ လက္ထပ္တာပဲျဖစ္တယ္။

တစ္နည္းေျပာရရင္ သူ႔အေပၚထားတဲ့ ကိုယ္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ သူ႔မိဘ၊ သူ႔ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းဆီအေရာက္
ျဖန္႔က်က္ႏိုင္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ အသိဥာဏ္ေတြကိုေပးတယ္။
ကိုယ့္ရဲ႕တစ္ျခမ္းကို ကုိယ္ပဲပိုင္ဆိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ကို သူ႔မိဘ၊ သူ႔ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြလည္း ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။

ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ အိမ္ေထာင္ေရးကတည္ၿမဲၿပီး ခဲြခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ မလြယ္တကူ မခဲြႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ခ်စ္ျခင္းေလာကမွာ ေယာက္်ားအမ်ားစုက အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ယူလိုက္တာပဲ
လို႔ ထင္မွတ္ၾကတယ္။ အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕ လိုအင္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္းကို လ်စ္လ်ဴရွဴထားတတ္ၾကတယ္။
မိန္းကေလးအမ်ားစုကလည္း အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္တာေလာက္ပဲသိခဲ့ၿပီး
အဲဒီေယာက္်ားရဲ႕အက်င့္၊ စရိုက္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ခံဘက္ဂေရာင္း ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြနဲ႔လည္း လက္ထပ္ရမယ္ဆိုတာ
ကို မသိနားမလည္ခဲ့ဘူး။
ဒီလိုမသိနားမလည္ျခင္းေၾကာင့္ အခုေခတ္မွာ အိမ္ေထာင္ၿပိဳကဲြသူေတြ ပိုမ်ားလာတာကို ေတြ႔ၾကရတယ္။


မူရင္းေရးသားသူ– Liu Yanmin (刘燕敏)
(ဒီေနရာမွာ စာေရးဆရာရဲ႕စာေတြတသီႀကီး ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္)
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။

No comments:

Post a Comment